Mε ατίθασο πνεύμα, μαχητικότητα και ποιητική διάθεση επανήλθε τον Απρίλη του 2016 ο θίασος Nόta Théâtrale για να ενσαρκώσει επί σκηνής του θεάτρου Marni την «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, διαχρονικό σύμβολο αμφισβήτησης της εξουσίας, κυοφόρος της μοίρας της και κηροφόρος της συνείδησης όλων των εποχών. Πρόκειται για μια διασκευή του έργου του Σοφοκλή στην οποία τη δύναμη των θεών να ορίζουν τη ζωή των ανθρώπων παίρνει η Πολιτική με υπηρέτες της ηγέτες που λένε ναι σε αυτό το καθήκον-επάγγελμα «πυροβολώντας εκεί όπου δεν υπάρχουν ονόματα: στο σωρό». Στον αντίποδα, μια γυναίκα αναμετράται με τον ορθολογισμό και παραβιάζει ανθρώπινους νόμους υπακούοντας σε δικούς της· ηθικούς.
Το 1944 ο συγγραφέας Ζαν Ανούιγ και ο σκηνοθέτης Αντρέ Μπαρσάκ, μέσα στο σκοτεινό κλίμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου σε ένα Παρίσι που βράζει και ασφυκτιά κάτω από το φόβο και τη βία της γερμανικής μπότας, μετατρέπουν το Théâtre de l’Atelier σε λίκνο ελπίδας για αντίσταση. Εβδομήντα χρόνια μετά, εκείνη η ασυμβίβαστη Αντιγόνη διατηρεί στο ακέραιο το λόγο ύπαρξής της στη δική μας εποχή, όπου Νόμοι αφήνουν άταφους καθημερινά σύγχρονους Πολυνείκες…
Η ομάδα Nόta Théâtrale
[/vc_column_text][vc_column_text]Τρίτη παράσταση για την ομάδα μας Nota Théâtrale, αυτή τη φορά ενός κλασικού έργου. Δεν μιλάμε φυσικά για κλασική παράσταση, αφού δεν υπάρχει κλασικό “ανέβασμα”. Κλασικό είναι το κείμενο! Τολμήσαμε λοιπόν να καταπιαστούμε με την «Αντιγόνη», ένα διαχρονικό κείμενο, που γίνεται πιο προσεγγίσιμο μέσα από τη σύγχρονη γραφή του Ανούιγ, πρώτα από πλευράς ηθοποιίας, αφού δεν απαιτεί το δωρικό παίξιμο που επιβάλλεται στον Σοφοκλή, κι έπειτα από πλευράς θεατή, μιας και οι αδυναμίες, τα πάθη και “οι σιωπές” των ηρώων, είναι γνώριμα σε όλους μας.
Διαβάστε Περισσότερα....
Η επικαιρότητα του έργου του Ανούιγ έγκειται στο γεγονός ότι η Αντιγόνη του, παραβιάζει συνειδητά νόμους, όχι από πίστη στα άγραφα και τα θεϊκά, αλλά στα δίκαια και ηθικά. Ηθική και αξίες σε κρίση στις μέρες μας, με έκδηλο τον αμοραλισμό και συνεπώς την καχυποψία και τον μηδενισμό για κάθε μορφή εξουσίας. Ένα καράβι που «μπάζει νερά από παντού» αντανακλώντας την αλήθεια της κοινωνίας μας. Η παρανομία δεν είναι πλέον ίδιον περιθωριακών και αντιστασιακών, αλλά και ιθυνόντων μέσα από τη νομιμοποίησή της, με καθημερινά τραγικά αποτελέσματα στις σύγχρονες κοινωνίες.
Το έργο πρωτοπαίχτηκε το 1944 και απαγορεύτηκε ως αντιστασιακό και ανατρεπτικό. Η Αντιγόνη του Ανούιγ, που αντιπροσωπεύει τη γαλλική αντίσταση, αλλά και η αντάρτισσα Αντιγόνη του Μπρεχτ (1947) είναι κι οι δύο γραμμένες σε καθοριστικά κοινωνικοπολιτικά πλαίσια, συνυφασμένα άμεσα με την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη. Πιο επίκαιρη από ποτέ, δυστυχώς, εν έτει 2016, εκείνη η ασυμβίβαστη Αντιγόνη διατηρεί στο ακέραιο το λόγο ύπαρξής της στη δική μας εποχή, όπου Νόμοι αφήνουν άταφους καθημερινά σύγχρονους Πολυνείκες…
Διακριτικές αναφορές στο ελληνικό πρωτότυπο, οδηγούν εντέλει, σε ένα πάντρεμα εποχών, γλωσσών κι αισθητικής, με κοινό παρανομαστή ένα τεράστιο ερωτηματικό αναφορικά με το συνειδησιακό ήθος όλων μας!
Καγιάσα Βούλα
-Για περισσότερες πληροφορίες: www.urgencesgrece.eu
Φωτογραφικό υλικό παράστασης Πατήστε εδώ
Ηθοποιοί